იღვიძებ და ხვდები, რომ წარმოდგენა არ გაქვს სად ხარ. ირგვლივ მიმოიხედე და გეკითხები, შეუძლია თუ არა ვინმე დაგეხმაროს, მაგრამ არავის აინტერესებს დახმარება, თუ სპილენძი არ გაქვს, რომ გადაიხადო. ერთადერთი, რასაც გიჭერთ, არის შვილის ხმა, რომელიც უმწეოდ ტირის შენზე და ცოლი ყვირის, რომ უყვარხარ, მაგრამ ვერ იხსენებ რა ხდებოდა ამ დროს. თქვენს წინ არის ჭუჭყიანი გზა, ასე რომ თქვენ მიჰყევით მას. პირდაპირ სოფელში მიდიხარ. უარესი, ძლივს გახსენდებათ არაფერი ახლო წარსულის შესახებ.
detailed information...